Πολιτισμός και οδήγηση

Διάβασα, χωρίς καμμιά ομολογουμένως έκπληξη, ότι έχουμε το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στα τροχαία ατυχήματα και ότι ο πρόεδρος της δημοκρατίας είπε πως αυτό το γεγονός δεν περιποιεί τιμή στην παιδεία και στον πολιτισμό μας. Δεν είχα καμμιά αμφιβολία ότι ακόμη κι αν το χάναμε το εν λόγω ρεκόρ προσωρινά, θα 'ταν δικό μας αργά ή γρήγορα. Έχω οδηγήσει σε πολλές χώρες της Ευρώπης και στη Βόρεια Αμερική, αλλά αυτά που γίνονται στην Ελλάδα δεν τα 'χω δει πουθενά. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι νέος οδηγός (έχοντας πάρει δίπλωμα στην Ελλάδα) οδήγησα στον Καναδά για λίγες μέρες. Η εμπειρία ήταν καταλυτική, όλα ήταν προβλέψιμα και καταπληκτικά εύκολα. Αντίθετα στην Ελλάδα η οδήγηση γίνεται μέσα σ' ένα χάος, όπου η μια δυσάρεστη έκπληξη διαδέχεται την άλλη κι όπου ο οδηγός δικαίως αισθάνεται κάθε στιγμή τυχερός όσο αποφεύγει τα χειρότερα. Χειρότερες συνθήκες είδα μόνο στη Βόρεια Αφρική.

Όταν επομένως διαβάζω στο εν λόγω δημοσίευμα τον κόσμιο τρόπο με τον οποίο διατύπωσε το πρόβλημα ο πρόεδρος δε μπορώ παρά να αναρωτηθώ σε ποιο πολιτισμό αναφέρεται. Ποιος είναι ακριβώς ο (σημερινός) ελληνικός πολιτισμός; Έχουμε μήπως πρωτιές στη λογοτεχνία, στη ζωγραφική, στον κινηματογράφο, στην αρχιτεκτονική, στο περιβάλλον, στην ευγένεια του ενός απέναντι στον άλλο; Ναι, όταν είμαστε στο εξωτερικό συχνά διακρινόμαστε, αλλά σε ένα άλλο κοινωνικό περιβάλλον. Ο (νεο)ελληνικός πολιτισμός είναι προφανώς αυτός που αναπτύσσεται στο ελληνικό περιβάλλον και δεν περιλαμβάνει τους διακεκριμένους ελληνικής καταγωγής ή Έλληνες καλλιτέχνες κι επιστήμονες του εξωτερικού. Ο πολιτισμός σε μια κοινωνία φαίνεται στην καθημερινή της ζωή. Η οδική μας συμπεριφορά δεν είναι παρά μια απ' τις εκφάνσεις της πρωτοφανούς έλλειψης πολιτισμού που μας διακρίνει και καλό είναι να το πάρουμε απόφαση και να καταλάβουμε ποιοι πραγματικά είμαστε μήπως και την τελευταία στιγμή γίνει κάποιο θαύμα και σωθούμε.

Τι να πρωτοθυμίσω και τι να πρωτοθυμηθώ; Τα αναιδώς και με εγκληματική αδιαφορία μισοανεβασμένα στο πεζοδρόμιο αυτοκίνητα που ενοχλούν τους πεζούς και βάζουν σε κίνδυνο τους διερχόμενους οδηγούς; Τους εξυπνάκηδες που για να στρίψουν αριστερά στο φανάρι πάνε στο ακραίο δεξιό ρεύμα; Τους εγκληματίες που περνάνε με κόκκινο και πάνε ανάποδα στους μονόδρομους; Το γεγονός ότι το 99% των Ελλήνων οδηγών στις καμπύλες ενός αυτοκινητόδρομου μπαίνει στη διπλανή λωρίδα που αντιστοιχεί στο εσωτερικό της καμπύλης (με αποτέλεσμα όποιος τηρεί τον κώδικα και μένει στη λωρίδα του να κινδυνεύει να σκοτωθεί); Το γεγονός ότι το ίδιο ποσοστό όταν είναι στην αριστερή λωρίδα με αριστερή καμπύλη μπαίνει στο αντίθετο ρεύμα για ... οικονομία διαδρομής; Τους παρκαρισμένους στις γωνίες μπροστά στα σημεία εξυπηρέτησης των ατόμων με περιορισμένη κινητικότητα; Αυτούς που χώνονται από δεξιά ή αυτούς που σ' ακολουθούν σε απόσταση εκατοστών; Αυτούς που κλείνουν τη γωνία για να χλαπακιάσουν στο διπλανό τυροπιττάδικο; Τους γκαζοφονιάδες της εθνικής και της (δήθεν καλά φυλασσόμενης) Αττικής οδού; Αυτούς που επιτίθενται σαν ταύροι στους πεζούς μετά από τόσο χρόνια αλλαγής του κώδικα και απόδοσης προτεραιότητας στους πεζούς;

Μερικοί λένε: Φταίει που δεν υπάρχει αστυνόμευση, οι Ελληνάρες μόλις βγουν στη Γερμανία και στην Αυστρία οδηγούν σαν παρθένες και οι Γερμανοί νταλικέρηδες μόλις μπουν στην Ελλάδα ξεσαλώνουν. Η άποψη αυτή κατά βάθος είναι τόσο ρεαλιστική όσο ο από μηχανής θεός. Ξεχνάει μια βασική παράμετρο: Πού θα βρούμε αυτούς που θα επιτηρήσουν τους δρόμους και πού θα βρούμε αυτούς που θα τους δώσουν τις σωστές εντολές; Μέσα απ' την "πολιτισμένη" κοινωνία μας, δηλαδή μέσα από μας τους ίδιους που κάνουμε όλα τα παραπάνω κι έχουμε τη γνωστή νοοτροπία; Ή μήπως πρέπει να προσλάβουμε απ' ευθείας αυστριακούς, ελβετούς και φινλανδούς τροχονόμους; Ίσως οι "βάρβαροι" να ΄ταν κι αυτοί μια λύση.

Και βέβαια είναι εξ ίσου αποτέλεσμα του τοπικού "πολιτισμού" μας το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος, στελεχωμένο από μας, δεν καταφέρνει καν να δημιουργήσει μια αξιοπρεπή οδική υποδομή, με σωστή σήμανση και κάποιας ποιότητας οδικό δίκτυο. Οι εργολάβοι, που είναι κάποιοι από μας, βάζουν σε προτεραιότητα να κερδίσουν μερικά παραπάνω μαύρα Ευρώ και να φάνε μερικά κυβικά υλικό. Οι υπεύθυνοι της σήμανσης τη βάζουν "κατά προσέγγιση". Οι δήμαρχοι, που είναι λίγοι από μας, δε νοιάζονται αν ο πεζός έπρεπε να 'χε φτερά για να περάσει πάνω απ' τα πεζοδρόμια. Κι όλοι βάζουμε από λίγο το κάτι τις μας στην αλυσίδα που φέρνει τις εκατόμβες των τροχαίων. Αλλά αυτό δεν είναι η φυσική επιλογή που μας δίδαξε ο Δαρβίνος; Το έξυπνο είδος επιβιώνει, το ηλίθιο εξαφανίζεται. Δεν είναι τυχαίο επομένως που σκοτωνόμαστε στους δρόμους. Βλέπω από τώρα τη θλίψη της ανθρωπότητας που θα της λείψει ο πολιτισμός μας ...

Comments

Panos said…
"Ποιος είναι ακριβώς ο (σημερινός) ελληνικός πολιτισμός; Έχουμε μήπως πρωτιές στη λογοτεχνία, στη ζωγραφική, στον κινηματογράφο, στην αρχιτεκτονική, στο περιβάλλον, στην ευγένεια του ενός απέναντι στον άλλο; Ναι, όταν είμαστε στο εξωτερικό συχνά διακρινόμαστε, αλλά σε ένα άλλο κοινωνικό περιβάλλον."
Ωραία τα λέτε κύριε καθηγητά αλλά έχετε καθόλου αναρωτηθεί ποιά είναι η τεχνολογική αναπτυξιακή και ερευνητική προσφορά των "αξιοκρατικά" εκλεγμένων πανεπιστημιακών δασκάλων στην πρόοδο της Ελλάδος απο την μεταπολίτευση εώς την εποχή μας?.
Μήπως κατα βάθος έχουμε κρίση αξιοκρατίας σε όλα τα επίπεδα σε μιά χώρα οπου το παγκόσμιο σύστημα θέλει να επιπλέουν οι "φελλοί" οι οποίοι είναι και δουλικά ελεγχόμενοι!!!.Φυσικά πάντα υπάρχει και η εξαίρεση του κανόνα η οποία καταντά γραφική.:-)

Popular posts from this blog

Ένας ιστορικός πίνακας γεμάτος σημαίες

Το έγκλημα στο Οριάν Εξπρές

Ταξίδι με το οχηματαγωγό κατά το σωτήριον έτος 2023