Blog in Fog (II)

Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί μια νέα ταινία για την επίδραση των κοινωνικών δικτύων πάνω μας με τίτλο The Social Dilemma . Όλα τα ζητήματα που αναφέρονται στην ταινία είναι γνωστά στην έρευνα, στη βιβλιογραφία και κατά κανόνα αποτελούν μέρος των μαθημάτων που γίνονται σε σχετικές σχολές στα πανεπιστήμια, σε γνωστικές περιοχές σχετικές με κοινωνικά δίκτυα, media, ασφάλεια και ιδιωτικότητα. Η ταινία εκλαϊκεύει και προσφέρει αυτή τη γνώση στο ευρύ κοινό, σε όποιο βάθος μπορεί να καλυφθεί στα χρονικά όρια και με τα μέσα ενός ντοκιμαντέρ. Περιλαμβάνονται δραματοποιήσεις. Περιλαμβάνονται επίσης συνεντεύξεις από ανθρώπους που πήραν αποφάσεις και σχεδίασαν τα κοινωνικά δίκτυα. Ας παρατηρηθεί πάντως το εξής: Το γεγονός ότι οι τελευταίοι ήταν σχεδιαστές, κατασκευαστές και διαχειριστές κοινωνικών δικτύων και άλλων συστημάτων δεν τους καθιστά οπωσδήποτε απόλυτες αυθεντίες να αναλύσουν τα συστήματα και τις συνέπειές τους, αρκεί να θυμηθούμε ότι πολλοί απ’ αυτούς δήλωσαν ότι δεν ήξεραν τι έκαναν στην

 Δυσκολεύομαι να θυμηθώ πότε άρχισα να διαβάζω τον Οδυσσέα του James Joyce. Τώρα βλέπω ότι ήταν από την έκδοση Penguin του '92, άρα μετά το '92. Στο αρχικό κεφάλαιο είναι κάτι φίλοι, φοιτητές, που έχουν νοικιάσει μια στρογγυλή βίγλα κοντά στη θάλασσα κι ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του. Σαν το τέλειωσα κάπου χάθηκα μέσα στο δεύτερο κεφάλαιο, ανάμεσα στην πολυπλοκότητα της διήγησης και στο ανελέητο λεξιλόγιο. Όταν αποφάσισα να το συνεχίσω είχε περάσει καιρός, είχα ξεχάσει τι έγινε, το ξανάπιασα απ' την αρχή. Ύστερα πάλι το παράτησα, ίσως λίγο πιο κάτω από την πρώτη φορά. Αυτός ο κύκλος θα έγινε ως και δέκα φορές και στο μεταξύ τα χρόνια περνούσαν. Ύστερα έπεσε μπροστά μου σ' ένα βιβλιοπωλείο η ελληνική μετάφραση του Σωκράτη Καψάσκη στον Κέδρο. Ο μεταφραστής ήταν μια ασυνήθιστη φυσιογνωμία, ήταν αυτός που άνοιξε τον κινηματογράφο Studio. Η μετάφραση ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να γίνει με το αρχικό κείμενο, που σε πολλά σημεία είναι αδύνατο να αποδοθεί σωστά.