Blog in Fog (II)

Ο άνθρωπος ζει καλύτερα σε ομάδες. Πρόκειται για μια αλήθεια πασίγνωστη, χαραγμένη στα γονίδιά του από πολλές πολλές χιλιάδες χρόνια. Ο άνθρωπος ως μονάδα ήταν πολύ μακριά από την κορυφή της τροφικής αλυσίδας, έφτασε όμως γρήγορα εκεί δρώντας ομαδικά. Κι ότι είναι γραμμένο από παλιά δεν ξεγράφεται εύκολα. Περιμένει πότε θα βρει την ευκαιρία να βγει στην επιφάνεια. Οι υπολογιστές ξεκίνησαν στραβά σ' αυτό το ζήτημα. Η ενασχόληση μ' αυτούς έγινε γρήγορα μια δουλειά μοναχική. Ο  Joseph Weizenbaum το 1976 στο βιβλίο του με τίτλο "Computer power and human reason" μίλησε για τον "ψυχαναγκασμένο" προγραμματιστή (compulsive programmer). Τη σημασία αυτού του όρου την ξέρουν από πρώτο χέρι σίγουρα όλοι όσοι έχουν περάσει από προγραμματισμό υπολογιστή. Όσο ο τελευταίος αρνείται να εκτελέσει αυτό που έχει στο μυαλό του ο προγραμματιστής (και δεν το έχεις μετατρέψει σωστά σε κώδικα), τόσο ο τελευταίος δε σηκώνει κεφάλι απ' την οθόνη. Είναι κάτι σαν αναμέτρηση ανάμε...

Η Ρόδος το χειμώνα μου θύμισε έντονα ένα θεατρικό έργο, "το λιοντάρι τον χειμώνα" . Πρώτη φορά το άκουσα μικρός στο ραδιόφωνο και δεν κατάλαβα πολλά. Το χειμώνα οι επιχειρήσεις των ηγεμόνων του μεσαίωνα σταματούσαν, μπορούσαν μόνο να ζεσταίνονται δίπλα στη φωτιά στους κρύους πύργους τους και να ασχολούνται με δολοπλοκίες και με την προετοιμασία των νέων τους ανοιξιάτικων επιχειρήσεων. Η Ρόδος είναι ένα υπαίθριο μουσείο από μόνη της. Μπορείς να γυρίσεις τα κάστρα, να τα μελετήσεις, να τα φωτογραφίσεις, να τα ζωγραφίσεις, ή απλώς να βγάλεις το σκύλο σου βόλτα στην τάφρο, όπως κάνουν πολλοί ντόπιοι. Μπορείς να περάσεις τις πύλες μία μία, να περιπλανηθείς στην παλιά πόλη και να δεις αρχαία και νεότερα μνημεία, παλιά τζαμιά, κατάκλειστα μαγαζιά, ησυχία. Ή μπορείς απλώς να πίνεις τον καφέ σου στην παραλία ενώ τα κύματα σκάνε πάνω στο φρούριο του Αγίου Νικολάου, κοντά στο Μανδράκι, που το έλεγαν "Μανδράκι" και το μεσαίωνα, όταν είχαν στρατοπεδεύσει εκεί οι στρατοί του Β...