Blog in Fog (II)

Σήμερα πάλι γινόταν στην TV η ίδια συζήτηση, που κάθε φορά που υπάρχουν σοβαροί συζητητητές καταλήγει στο γνωστό ζήτημα: Παίρνουμε κι άλλα και μπαίνουμε πιο μέσα μέχρι να συμβεί η επόμενη διάσωση απ' έξω ή εκβιάζουμε τώρα μια καθαρή λύση. Να το πω καθαρά και λαϊκά, φοβάμαι ότι είμαστε βαθιά νυχτωμένοι. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι σε στρατηγικό επίπεδο έχουμε κατανοήσει τη θέση μας στα μάτια των δανειστών μας και των επί της ουσίας κυβερνητών μας. Εμείς μπορούμε, μέσα στην πλέρια πλάνη μας, να πιστεύουμε ότι είμαστε περήφανος ελληνικός λαός, άξιοι απόγονοι του Περικλέους ή οποιουδήποτε άλλου μας εμπνέει. Για τους έξω όμως είμαστε χοντρικά και περιληπτικά ένα μάτσο από μισοανίκανους μισο-απολίτιστους, που έτυχε να κατοικούν σε μια γεωπολιτικά χρήσιμη, κλιματικά συμπαθητική και ιστορικά σπουδαία γωνιά του πλανήτη. Για να μπει κάποια τάξη στη γωνιά αυτή μας έφτιαξαν ένα κράτος, μας έφτιαξαν κάποιου είδους στοιχειώδη εθνική ιδεολογία για να διατηρείται η συνοχή του κράτ...

Βραδινή εκπομπή στην TV, μια ακόμη "πολιτική συζήτηση". Μια απ' τα ίδια, κατάθλιψη και παραπλάνηση ... Φρασεολογία του τύπου (προς τη δημοσιογράφο οικοδέσποινα): "Κυρία Πηνελόπη μου ..." Έχει σημασία η φρασεολογία; Επί της ουσίας όχι, αλλά δείχνει το ποιόν του ανθρώπου. Όχι ότι δεν είναι γνωστό το ποιόν καθενός από καιρό. Όλοι στην αντιπολίτευση πια, και οι 300. Γι' αυτό δε μένει κανείς να κυβερνήσει. Ένας παρουσίασε τις καταπληκτικές του ιδέες, αλλά επίσης δε μας είπε τι έκανε ως υπουργός. Ο παππούς μου, που δεν τον γνώρισα, φέρεται έχων ως αγαπημένο ρητό "με τα λόγια, ανώγια και κατώγια". Πολιτικοί που ήταν παλιότερα σε κόμμα εξουσίας αναβαπτίσθηκαν σε αθώες περιστερές συμπήξαντες ακραία λαϊκίστικο κόμμα. Ο λαός όμως τους ψήφισε και αυτούς. Γενικότερα ο λαϊκισμός είναι η μόνη σίγουρη μέθοδος να κερδίσει ένα κόμμα τις εκλογές. Ο σχεδιασμός και η οργάνωση είναι μέθοδος εγγυημένης αποτυχίας.  Κάποιος απ' τους παλιούς πολιτικούς είχε ...