Blog in Fog (II)

Έγιναν λοιπόν οι πολυαναμενόμενες και περιβόητες εκλογές του Μάη του 2012 που θα αποκαθιστούσαν, αυτό ήταν το επιχείρημα, την αρμονία μεταξύ της κυβέρνησης και της θέλησης του λαού. Τελικά όμως τέτοια κυβέρνηση δεν έφεραν ακόμη. Τα κόμματα δε μπόρεσαν να συνεννοηθούν και να συνδυαστούν κατάλληλα ώστε το σχήμα να πάρει την έγκριση της βουλής. Πόσοι όμως ήταν οι δυνατοί βιώσιμοι συνδυασμοί κομμάτων, που αντιστοιχούν δηλαδή σε 151 και πάνω έδρες στη βουλή; Ρώτησα πολλούς εκείνες τις μέρες, η απάντηση που πήρα στη συντριπτική πλειοψηφία ήταν "έ, να μην είναι γύρω στους πέντε δέκα;" Ύστερα, όταν άκουγαν τη σωστή έδειχναν εντυπωσιασμένοι, αν μη τι άλλο γιατί ο μη σχηματισμός κυβέρνησης από τόσους πολλούς συνδυασμούς φαίνεται κάτι σαν αντίστροφος άθλος. Η σωστή απάντηση είναι 64. Μου θυμίζει την απάντηση "42" στο ερώτημα του Douglas Adams για το νόημα της ζωής. Ας δούμε όμως πώς προκύπτει αυτός ο αριθμός. Πρώτα πρώτα γίνεται η υπόθεση ότι ισχύει η κομματική πειθαρχία...

Η πρώτη φορά που πήγα στη Γερμανία ήταν γύρω στο 1980, τις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Έτυχε να μείνω φιλοξενούμενος μερικές μέρες στο σπίτι μιας ηλικιωμένης γερμανίδας. Έφτασα ένα βράδυ κι έμεινα έκπληκτος. Το σπίτι ήταν γεμάτο ρολόγια γερμανικής κατασκευής, που έκαναν χορωδιακό τικ-τακ, είχαν εκκρεμή που στριφογύριζαν ή πήγαιναν δεξιά αριστερά, και χτυπούσαν τις ώρες όλα μαζί. Το μυστήριο λύθηκε γρήγορα, η κυρία αυτή είχε έναν ανηψιό ρολογά και της χάριζε από ένα κάθε φορά που γιόρταζε, υπολογίζοντας όχι μόνο ότι του κόστιζαν φτηνότερα, αλλά και ότι γρήγορα θα τα έπαιρνε πίσω. Το επόμενο πρωί στην πόλη η πιο συχνή λέξη που γραφόταν παντού με μεγάλα γράμματα ήταν sparen, εξοικονομήστε. Οι τιμές όλες έληγαν σε κόμμα 99. Ο ανηψιός ερχόταν κάθε τόσο και ρήμαζε το ψυγείο, αλλά η δική μου πρόσβαση σ' αυτό ήταν πολύ περιορισμένη. Οι πιο ηλικιωμένοι ακόμη διατηρούσαν τις μνήμες της ήττας του δεύτερου παγκόσμιου. Η οικοδέσποινα μιλούσε συχνά για τους ρώσους που "το...