Blog in Fog (II)

Σήμερα το πρωί προσπάθησα να κλείσω ραντεβού για ετήσιο σέρβις αυτοκινήτου. Η νέα μόδα στις αντιπροσωπείες είναι επικοινωνία μέσω ιστοσελίδας. Αυτό κάνουν οι δήθεν γυαλιστερές εταιρίες για να δείξουν σύγχρονο προφίλ. Στα μαθήματα που γίνονται σε σχολές πληροφορικής διδάσκεται παντού ότι τέτοιου είδους ιστοσελίδες, που απευθύνονται στον πελάτη και προσπαθούν να του πουλήσουν υπηρεσίες ή προϊόντα, οφείλουν να είναι ιδιαίτερα φιλικές και καλοκαμωμένες. Ο λόγος είναι απλός: Όταν ο πελάτης εκνευριστεί θα πάει στον ανταγωνιστή.   Φαίνεται όμως ότι τίποτε απ’ όλα αυτά δεν είναι γνωστό στην Ελλάδα. Γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσω ότι μου πήρε μισή ώρα να καταλάβω πώς ακριβώς έπρεπε να χρησιμοποιήσω την παραπάνω ιστοσελίδα, ότι αναγκάστηκα να ανοίξω δεύτερο λογαριασμό επειδή ο πρώτος κόλλησε χωρίς ελπίδα διόρθωσης κι ότι γενικώς μου σηκώθηκαν οι τρίχες Σαββατιάτικα. Και βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω τέτοια χάλια. Όλο το λογισμικό του δημοσίου, που ο ...

Δεν έχω καμμιά πρόθεση να αναλύσω ή να αξιολογήσω τη "δυτική δημοκρατία", ούτε περιλαμβάνεται στα επιστημονικά μου προσόντα η ικανότητα μιας τέτοιας ανάλυσης, μολονότι ως πολίτης έχω τις απόψεις μου, εννοείται. Ωστόσο θα κάνω μερικές παρατηρήσεις που, πιστεύω, κάποιος από τις θετικές επιστήμες δικαιούται να διατυπώσει. Ξεκινώντας από ένα παράδειγμα, το αεροσκάφος είναι ένα σύνθετο σύστημα που αποτυγχάνει (πέφτει) μόνο εφόσον συμβούν πολλαπλές βλάβες. Βεβαίως σε σύνθετα συστήματα αποκαλύπτεται ότι μία μόνο κρίσιμη βλάβη είναι αρκετή, ενίοτε απρόσμενη, όπως στο Challenger.  Η γενική όμως διαπίστωση παραμένει και ο σκοπός του σχεδιαστή είναι να σχεδιάζει συστήματα που αστοχούν βαθμιαία, είναι "gracefully degrading". Ωστόσο ένα σύνθετο σύστημα, ακόμη κι όταν δεν υποστεί από τις μερικές βλάβες ολική καταστροφή, δεν παύει να υπολειτουργεί. Για παράδειγμα, όταν σ' ένα επιβατικό αεροπλάνο χαλάσει ο κλιματισμός, αυτό δε θα πέσει, αλλά η πτήση δε θα γίνει ομαλά και π...