Blog in Fog (II)

Προβλέπω την επόμενη μορφή που θα λάβουν τα δελτία ειδήσεων, εφόσον αποφασίσουν ταυτόχρονα να κινηθούν στην κατεύθυνση μιας φόρμας που θα ειλικρινώς θα ανταποκρίνεται στο περιεχόμενό τους. Σκηνή πρώτη, μπρίκι χάλκινο πάνω στα κάρβουνα με καφέ που είναι έτοιμος να φουσκώσει. Οι πρώτες φουσκάλες πετάγονται στον αφρό, ύστερα ο καφές φουσκώνει κι ο καφετζής τον σερβίρει στα φλυτζάνια τα παραταγμένα έτοιμα πάνω στη μπάρα. Κατεβαίνουν τίτλοι με τους συντελεστές του δελτίου, τον κυρ Μήτσο, τον μπαρμπα Γιώργο, τον κυρ Κώστα και τους υπόλοιπους. Ο φακός ξεζουμάρει και φαίνεται καθαρά ένας χάρτης της Ελλάδας πίσω απ' τα φλυτζάνια. Ο καφετζής κάνει την εισαγωγή στο πρώτο βασικό θέμα, ας πούμε στην κατάσταση της οικονομίας. Ο τύπος με την κομπολόγα λέει τον καημό του για τις συντάξεις που μειώνονται. Μπαίνει ο μπακάλης, μόλις έχει κλείσει το κατάστημα, και του λέει για το ρεύμα που ακρίβηνε, για το πετρέλαιο, για τους εκμεταλλευτές χοντρέμπορους. Ο δημόσιος υπάλληλος, με τη γραβάτα του ξέσφιχτ...

Καλά, δε θα μιλήσω για την τωρινή αντιπολίτευση, για την οποία η μοναδική ρεαλιστική μέθοδος διάσωσης θα ήταν να βάλει τα στελέχη της να παρακαλούν γονατιστοί για συγγνώμη. Αλλά σε πρόσφατη τηλεοπτική συζήτηση βγαίνει πολιτικός της κυβέρνησης γνωστός για τις αμφιλεγόμενες απόψεις του, και με κάνει να αισθανθώ βαθύτατα προσβεβλημένος με μια δήλωση την οποία θεωρώ εξωφρενική. Όταν γίνεται συζήτηση για την κατανομή ευθυνών, δέχεται μεν ότι μείζονες ευθύνες έχουν οι πολιτικοί και οι κομματικοί παρατρεχάμενοι, αλλά τελικά κατανέμει ευθύνες (και δημιουργεί ενοχές) σε όλους λέγοντας ένα παράδειγμα: "Έρχεται ο υδραυλικός σπίτι μου, δε δίνει απόδειξη, άρα φοροδιαφεύγουμε και οι δύο." Λυπάμαι που θα το πω, αλλά αν ο υδραυλικός του παραδείγματος είναι συζητήσιμης ηθικής, επειδή εκμεταλλεύεται την αδυναμία ενός φαύλου κράτους, εγώ ως πελάτης του και αποδέκτης της συμπεριφοράς του αναγκάζομαι να μη ζητήσω απόδειξη όσο ηθικός κι αν είμαι επειδή (α) δεν πρόκειται να βρω άλλον υδραυλικό και ...

Για το πόσο αγνή δεν είναι η επιστήμη η βιβλιογραφία είναι τεράστια και οποιαδήποτε προσθήκη μοιάζει αμελητέα. Ωστόσο δε μπόρεσα να μη προσέξω μια νέα έρευνα πάνω στο θέμα της κούρασης των ματιών όταν διαβάζουν κείμενα από διαφορετικές επιφάνειες, δηλαδή βιβλία, e-readers, οθόνες υπολογιστών και τηλεφώνων. Ενάντια στην κοινή πεποίθηση ότι οι αυτόφωτες οθόνες των υπολογιστών είναι οι πιο κουραστικές και επιβλαβείς για το μάτι και τον εγκέφαλο (προκαλώντας μείωση της ικανότητάς μας να βλέπουμε καθαρά και πονοκέφαλους) φαίνεται πως είναι αυτή η νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στους New York Times. Σύμφωνα μ' αυτήν οι οθόνες αυτές δεν έχουν ιδιαίτερη επίδραση στο μάτι, αλλά πιο σημαντικό ρόλο παίζει η στάση μας και ο τρόπος που διαβάζουμε (π.χ. αν κάνουμε διαλείμματα στα οποία βλέπουμε μακρινά αντικείμενα). Τα τελευταία τρία χρόνια έβλεπα συχνά δημοσιεύματα που έλεγαν ακριβώς το αντίθετο. Έλεγαν δηλαδή ότι το λεγόμενο e-paper, που έχει όψη παρόμοια με εκείνη του πραγματικού χαρτιού, είνα...