Οι συγκοινωνίες
Σ' αυτή τη χώρα κόσμος γεννιέται και πεθαίνει, κυβερνήσεις πάνε κι έρχονται, μηχανικοί και τεχνικοί εκπαιδεύονται, εργάζονται και συνταξιοδοτούνται, αλλά ένα μένει σταθερό, το χάλι των συγκοινωνιών. Θα το πάρω απ' την αρχή, όσο μπορώ να το θυμηθώ στη δική μου τη ζωή που διανύει την έβδομη δεκαετία. Τα καλοκαίρια, μόλις έκλεινε το σχολείο, φτάναμε με το πλοίο στο λιμάνι του νησιού μετά από πολύωρο ταξίδι. Ευτυχώς είχαμε λιμάνι, γιατί σε κάποια ενδιάμεσα νησιά επιβάτες και εμπορεύματα έμπαιναν και έβγαιναν με βάρκες. Καμμιά φορά τα καφάσια με τα φρούτα ή οι βαλίτσες έφταναν σε τέτοιο ύψος πάνω στις βάρκες που αυτές ανατρέπονταν και έκαναν μπάνιο. Σιγά σιγά όμως τα λιμάνια έγιναν, μπήκαν στις γραμμές τα φέρι και μέσα τους τα αυτοκίνητα, κι ο κόσμος τα μεσημέρια του καλοκαιριού ψήνεται μέχρις απελπισίας στην αναμονή προκειμένου να επιβιβαστεί. Είναι γεγονός ότι το ψήσιμο μειώθηκε στατιστικά γιατί οι καθυστερήσεις των πλοίων μίκρυναν, αλλά η οργάνωση επιβίβασης και αποβίβασης θα μπο...