Blog in Fog (II)

Το παρακάτω κείμενο δεν είναι δικό μου, προέρχεται από το Google Gemini, εκτός βέβαια από τις ερωτήσεις και ένα σχόλιο στο τέλος. Ας πούμε πως του πήρα μια συνέντευξη: Prompt: Γράψε μου ένα δοκίμιο για τις ορχήστρες των ελληνικών πανηγυριών, για την ποιοτητα της μουσικής τους και για το αν αυτά τα πανηγύρια προάγουν τον πολιτισμό. Απάντηση: Ελληνικά πανηγύρια: Ποιότητα, Παράδοση και Πολιτιστική Προσφορά Τα πανηγύρια στην Ελλάδα αποτελούν ένα ζωντανό κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Είναι τόποι συνάντησης, γλεντιού και διατήρησης της παράδοσης, όπου η μουσική παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Οι ορχήστρες των πανηγυριών, με τον ιδιαίτερο ήχο και τη μοναδική τους ενέργεια, αποτελούν τον πυρήνα αυτής της εμπειρίας. Παρ' όλα αυτά, προκύπτει συχνά η συζήτηση για την ποιότητα της μουσικής που προσφέρουν, καθώς και για το κατά πόσο αυτά τα πανηγύρια προάγουν τελικά τον πολιτισμό. Η Ποιότητα της Μουσικής: Ανάμεσα στην Αυθεντικότητα και την Εμπορευματοποίηση Η ποιότητα της μουσικής στα π...

Τις τελευταίες δέκα μέρες πολλαπλασιάζονται (με τη μέθοδο της αντιγραφής και με στόχο το clickbait) αναρτήσεις και δημοσιεύματα ότι το ChatGPT και άλλα LLM δεν μπορούν να παίξουν σκάκι ούτε στο επίπεδο του ερασιτέχνη και χάνουν από χαμηλού επιπέδου μηχανές , όπως η παιχνιδομηχανή Atari 2600, ενώ στην καλύτερη περίπτωση έχει την "εξυπνάδα" να αποφύγει την παρτίδα . Μολονότι τα παραπάνω ούτε ψέματα είναι , ούτε απροσδόκητα ήταν από την κοινότητα της τεχνητής νοημοσύνης, τα δημοσιεύματα επέμειναν στο "παράδοξο" της ήττας ενός συστήματος υψηλής υπολογιστικής ικανότητας από μια φτωχή παιχνιδομηχανή δεκαετίας 1970. Στο τέλος αυτής της ανάρτησης αντί να εξηγήσω γιατί όλα αυτά ήταν μάλλον γνωστά και αναμενόμενα, έβαλα το Gemini να γράψει σχετικά. Θέλησα όμως να κάνω το δικό μου πείραμα, για να φανεί πώς ακριβώς εκδηλώνονται οι σχετικές αστοχίες στο σκάκι. Γι' αυτό έβαλα το Claude Sonnet 4 να παίξει με μια παλιά μηχανή σκακιού, το Novag Sapphire II ( ένα εξειδικευμένο κ...

Σ' αυτή τη χώρα κόσμος γεννιέται και πεθαίνει, κυβερνήσεις πάνε κι έρχονται, μηχανικοί και τεχνικοί εκπαιδεύονται, εργάζονται και συνταξιοδοτούνται, αλλά ένα μένει σταθερό, το χάλι των συγκοινωνιών. Θα το πάρω απ' την αρχή, όσο μπορώ να το θυμηθώ στη δική μου τη ζωή που διανύει την έβδομη δεκαετία. Τα καλοκαίρια, μόλις έκλεινε το σχολείο, φτάναμε με το πλοίο στο λιμάνι του νησιού μετά από πολύωρο ταξίδι. Ευτυχώς είχαμε λιμάνι, γιατί σε κάποια ενδιάμεσα νησιά επιβάτες και εμπορεύματα έμπαιναν και έβγαιναν με βάρκες. Καμμιά φορά τα καφάσια με τα φρούτα ή οι βαλίτσες έφταναν σε τέτοιο ύψος πάνω στις βάρκες που αυτές ανατρέπονταν και έκαναν μπάνιο. Σιγά σιγά όμως τα λιμάνια έγιναν, μπήκαν στις γραμμές τα φέρι και μέσα τους τα αυτοκίνητα, κι ο κόσμος τα μεσημέρια του καλοκαιριού ψήνεται μέχρις απελπισίας στην αναμονή προκειμένου να επιβιβαστεί. Είναι γεγονός ότι το ψήσιμο μειώθηκε στατιστικά γιατί οι καθυστερήσεις των πλοίων μίκρυναν, αλλά η οργάνωση επιβίβασης και αποβίβασης θα μπο...

Στον πλανήτη Γη μπορεί να έχουν μείνει ακόμη ανεξερεύνητες γωνιές, αλλά είναι οπωσδήποτε ο πιο εξερευνημένος κόσμος που ξέρουμε, αφού σ' αυτόν κατοικούμε. Είναι αποτυπωμένος σε κείμενα, χάρτες, εικόνες ακίνητες και κινούμενες, ήχους κι όποιο άλλο μέσο διαθέτει η τεχνολογία. Οι σχετικές ποικίλες περιγραφές και αποτυπώσεις έχουν ομοίως πολλούς και διαφορετικούς στόχους. Άλλος είναι ο σκοπός ενός γεωγραφικού συγγράμματος, άλλος ενός ναυτικού χάρτη κι άλλος ενός τουριστικού οδηγού. Ως το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα οι καταγραφές γίνονταν μόνο από τα ανθρώπινα αισθητήρια και μπορούσαν να συμβούν μόνον αν κάποιος ταξίδευε επί τόπου με ιδιότητες όπως του περιηγητή, του εξερευνητή, του επισκέπτη, του στρατιώτη, του απεσταλμένου, του προσκυνητή, του άποικου, του μετανάστη, του εμπόρου, του μεταφορέα, του ναυτικού, του κατασκόπου κι άλλων πολλών. Ο καθένας απ' αυτούς έχει χαράξει μια συγκεκριμένη, περιορισμένη, διαδρομή πάνω στον πλανήτη και η αυθεντική καταγραφή του περιορίζεται σε όσα ...

Κοινωνικά δίκτυα, μηχανές αναζήτησης, αισθητήρες πάνω στο σώμα μας, τώρα πια και διάλογοι με εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης, όλα καταγράφουν ακούραστα τη συμπεριφορά μας όταν αλληλεπιδρούμε μ' αυτά, τις ερωτήσεις μας, τις σκέψεις μας, κάθε τι που γράφουμε προς φίλους και γνωστούς, κάθε φωτογραφία ή video που ανεβάζουμε, σημειώνουν που και γιατί κοντοστεκόμαστε σαν βλέπουμε τις φωτογραφίες των άλλων ή διαβάζουμε τα κείμενά τους. Κάποια απ' αυτά μας βομβαρδίζουν με διαφημίσεις, σημειώνοντας ταυτόχρονα ποιες από αυτές προσέχουμε και ποιες όχι. Πού και πού μερικοί δυσανασχετούν. Πριν μερικές εβδομάδες, όταν η Meta έβγαλε στην ΕΕ συνδρομές για όσους δεν θέλουν να βλέπουν διαφημίσεις, μερικοί ανέβασαν στο Facebook κείμενα που έγραφαν "δεν επιτρέπω στο f/b" να κάνει αυτό κι εκείνο, π.χ. να διανέμει δικό μου φωτογραφικό υλικό. Είχαν ενημέρωση ότι το Facebook είχε αλλάξει κάποιους όρους σχετικούς π.χ. με τις φωτογραφίες; Είδαν ότι φίλοι τους είχαν αναρτήσει ένα ψευτο-νομικό κεί...

Στην Εθνική Πινακοθήκη, στο ισόγειο, κρέμεται ο πίνακας του  Ανδρέα Κριεζή  με τίτλο " η έλευση του βασιλιά Γεωργίου Α’ ". Στην επιγραφή που τον συνοδεύει σημειώνεται ότι αποτελεί δωρεά του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου. Ο πίνακας φιλοτεχνήθηκε το 1869. Άλλες πληροφορίες δεν δίνονται για τον πίνακα. Το ίδιο το γεγονός της άφιξης του Γεωργίου στον Πειραιά έλαβε χώρα στις 18 Οκτωβρίου του 1863 (30/10 με το νέο ημερολόγιο). Τα γεγονότα έχουν περιληπτικά ως εξής: Η άφιξη του δεκαοκτάχρονου τότε Γεωργίου του Α' έγινε μετά το άδοξο τέλος της βασιλείας του Όθωνα. Όθων και Αμαλία είχαν αναχωρήσει από την Ελλάδα τον Οκτώβριο του προηγουμένου έτους (με το αγγλικό πολεμικό  Scylla ), ενώ πιο πριν είχαν καταφύγει στον ατμοδρόμωνα Αμαλία . Στη συνέχεια οι "προστάτιδες δυνάμεις" (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) ανέλαβαν να βρουν κατάλληλο αντικαταστάτη (μη προερχόμενο από αυτές) και κατέληξαν στο πρόσωπο του Δανού πρίγκιπα Γεωργίου. Αυτός ξεκινώντας από την Κοπεγχάγη επισκέφθηκε τη...